De nachtdienst van Marijke

Door Carlijn van de Ven

Ook tijdens de nachten wordt door onze BrabantZorg-medewerkers hard gewerkt, adequaat gehandeld bij meldingen en ervoor gezorgd dat bewoners een fijne en veilige nacht kunnen hebben. Ik kwam in contact met Marijke Bastmeijer, verzorgende IG op locatie Noorderkroon in Den Bosch. Hoewel ze al 22 jaar in de zorg werkt, is ze sinds 4 jaar bij BrabantZorg in de nachtdienst actief. Een bewuste keuze, maar daarover later meer. 

Wel even wennen

Marijke heette me welkom om een nacht mee te lopen, dus werd de afspraak al snel gemaakt. Ze gaf eerlijk aan dat het wel wennen was, maar dat is begrijpelijk. Als je al verschillende jaren in de nachten alleen op een afdeling staat, is het toch gek als er ineens iemand de hele dienst met je meekijkt. Gelukkig was ze erg gastvrij en vertelde ze vol passie over haar werk gedurende de nacht.

Om kwart voor elf 's avonds spraken we af, zodat we de overdracht van de avonddienst nog ontvingen. "Twee bewoners zijn wat onrustig, een andere bewoner heeft extra medicatie voor de pijn en de rest ligt lekker te slapen", vertelde een collega nadat ze haar laatste controleronde afsloot. 

Wat we op dat moment nog niet wisten, is dat het een drukke nacht beloofde te worden. 'Gelukkig' voor mij, zodat ik genoeg kon zien en ervaren. We begonnen gelijk met een ronde langs alle slaapkamers om de dienst in te luiden en te kijken of iedereen nog steeds lag te slapen, of de sensoren goed stonden en of de onrustige bewoners inmiddels ook de slaap hadden kunnen vatten.

Tijdens onze ronde door de muisstille gangen, vertelt Marijke me voor elke kamerdeur wat informatie over de bewoner. Ze kent de cliënten door en door. De ene is nu eenmaal wat drukker in de nacht, de ander slaapt urenlang en wil dan ook niet wakker worden van andere geluiden. En daar past ze zich op aan, met veel lieve woorden en een dosis humor.

Een veilige haven bieden; dat is dus écht zo

Als ze een kamer naar binnen gaat, blijf ik op afstand op de gang staan, om geen aandacht te wekken bij de bewoners, maar om toch net te kunnen horen en zien wat de situatie is. Zo besluit ik dat bij elk bezoekje de rest van de nacht te doen. Het is en blijft een intiem en privé stukje; het is tenslotte ook hun eigen vertrouwde slaapkamer. Al gelijk bij het eerste bezoek smelt ik bij de conversatie tussen Marijke en een bewoner. Het is zo puur om te zien hoe warm de connectie is en hoeveel een zorgmedewerker kan betekenen, met name in de donkere nacht. Een veilige haven bieden; dat is dus écht zo. 

Marijke heeft de verantwoording over meerdere woningen op de begane grond. Een andere collega is er voor de eerste en tweede verdieping en is er één zwerfwacht; degene die bijspringt op de afdelingen waar nodig. Bang in de nacht zijn de collega's niet, ze zijn tenslotte samen en houden veel contact met elkaar. “Het is een ontzettend hecht team en iedereen staat voor elkaar klaar.” Een klein team per verdieping, waar ze de voordelen van inziet. “Ik vind het belangrijk dat ook de nachtdienst er bij vergaderingen toe doet. Het gedrag in de nacht is vaak anders dan overdag en dus zijn we samen één team.” Ze helpen elkaar met diensten, maar ook als er privé wat speelt. Zo controleerde Marijke net of haar collega van de avonddienst wel veilig thuis is gekomen.

Ik heb de tijd om de mensen de aandacht te geven die ze verdienen of om zelfs nog even een lolletje te maken

Waarom nachtdienst?

“Het werk als nachtdienst is heel fijn te combineren met het gezinsleven.” Ze vertelt dat ze nu ook kan helpen bij leuke dagen en activiteiten op de school van haar kinderen. “Hier ben ik in de nacht zuster en collega, overdag uit school kan ik moeder zijn. De balans tussen verzorgende en moeder/vrouw vind ik heel mooi.” Daarnaast vindt Marijke het belangrijk dat ze in de nacht niet gestoord wordt door allerlei disciplines en daardoor juist meer aandacht kan geven aan de bewoners. “Ik heb de tijd om de mensen de aandacht te geven die ze verdienen of om zelfs nog even een lolletje te maken.” Dat laatste laat ze direct zien als de pieper gaat.

Terwijl ze de deur van de kamer openmaakt, zien we een bewoner klaarwakker en aangekleed naast zijn bed staan. Hij is ervan overtuigd dat de dag begonnen is, hoewel het 03:00 uur in de nacht is. Marijke maakt een praatje met de man en opent vervolgens de gordijnen om te laten zien hoe de straten nog steeds pikkedonker zijn. Ze weet hem te overtuigen dat het inderdaad nog nacht is en eenmaal terug in bed lacht de man om zijn vergissing.

Mijn eigen oma

Een andere melding komt binnen. De sensoren zien opnieuw beweging in de kamer van een vrouw wie deze nacht al vaker uit bed is gegaan. We wandelen de bewoonster tegemoet. “Ga je weer lekker naar bed toe?”, vraagt Marijke. Ze slaat een arm om haar heen en legt haar met veel liefde weer terug in bed. Terwijl ze de deur weer sluit, bedankt de bewoonster haar nog. Later vertelt Marijke me dat ze aan vroegere logeerpartijtjes bij opa en oma dacht. “Soms bedenk ik me dat dit mijn eigen oma had kunnen zijn; dat probeer ik ook uit te stralen naar de bewoners.”

--------------------------------

Wil jij net zoals Marijke werken bij BrabantZorg? Bekijk dan de vacatures op www.werkenbijbrabantzorrg.eu