Vrijwilligers Thea en Joke 'Ik viel hier in een warm bad'

Thea en Joke zijn beiden vrijwilligers bij BrabantZorg locatie Martinushuis in Nuland. We spreken hen over hun waardevolle werk als vrijwilligers en wat het vrijwilligerswerk inhoudt.

Bingo middag

Joke is nu ongeveer 3 jaar vrijwilligster bij Martinushuis. Ze was gestopt met werken en ze wilde graag iets blijven doen. Ze begon aanvankelijk elke maandagmiddag als vrijwilliger bij Martinushuis, maar organiseert nu elke maand de bingo. "Ik heb eerst even aangekeken hoe het ging, want ik ging het alleen doen”, vertelt Joke. “Maar het is hartstikke leuk om te doen. Voorheen hielp ik al mee met het organiseren van de bingo, maar nu koop ik ook de prijsjes in en roep ik om tijdens de middag.  Inmiddels is er zelfs een groepje met collega-vrijwilligers die komen helpen als ze kunnen.”

“Twee weken van tevoren begint het alweer te kriebelen om de pakketjes voor de volgende bingo middag samen te stellen.”

Alle pannen op tafel

Thea is al zo'n negen jaar vrijwilligster bij het Martinushuis. Na haar pensioen in september begon ze in januari al met vrijwilligerswerk. Ze begon op de eerste etage in de huiskamer met koken en uiteindelijk is Thea naar de huiskamer beneden gegaan. “We schillen dan appels, bakken koekjes of gaan alvast de soepgroenten snijden. Onze collega’s van de horeca leggen deze dan alvast klaar. Tijdens het snijden zetten we lekker de muziek aan. Als we klaar zijn gaan we een spelletje spelen of gewoon lekker kletsen. Maria, een collega vrijwilliger, is er dan ook en lakt de nagels van de bewoners. Tijdens het eten zetten we alle pannen op een lange tafel en de bewoners kunnen zelf opscheppen”, vertelt Thea. “Een collega vroeg of ik toch ook niet boven wilde koken en dat heb ik weer een keer gedaan. Dat was eigenlijk toch ook weer heel gezellig en doe ik nu een keer in de maand.”

“Ik viel hier in een warm bad.”

Mooie momenten tijdens het vrijwilligerswerk

“Sinds kort wordt er ook een wandeluurtje georganiseerd door een stel dat ook vrijwilligerswerk doet op Martinushuis”, vertelt Joke. “Als het weer het toelaat gaan we samen met de bewoners en een groep vrijwilligers wandelen. Na afloop drinken we dan een lekker bakje en kletsen we nog even na. Maar er zijn ook vrijwilligers die kaarten of andere activiteiten komen doen en er worden ook regelmatig nieuwe activiteiten opgezet. Er woonde hier ook een bewoonster die super goed was met muziek: Als je even niet wist hoe een liedje heette, wist ze het meteen. De titel en de artiest.”

Het mooiste aan vrijwilligerswerk vinden Joke en Thea de dankbaarheid van de bewoners. Thea merkt op: "Je komt hier wel elke week, maar het is altijd anders." Een grappige anekdote die Thea deelt, gaat over een bewoonster die oorspronkelijk uit Oss komt. “We waren klaar met schillen en wilden de tafel gaan dekken en de pannen op tafel gaan zetten. Iedereen had nog een aardappelschilmesjes vast en een bewoonster zei: ‘Willen alle Ossenaren de messen neerleggen.’ Een aantal bewoners, die niet uit de regio kwamen begrepen de grap niet, maar de bewoners uit de buurt hadden veel plezier”, lacht Thea. 

Voor Joke en Thea is het belangrijk om er gewoon te zijn voor de bewoners en oprechte aandacht te hebben. "Als ze je aan zien komen, is het meteen: ‘Hee, daar ben je weer’”. zegt Joke. Ze vinden het heerlijk om te kletsen en te luisteren naar de verhalen van de bewoners. Ze spelen ook regelmatig een spel met kaarten waarbij elke kleur een ander thema heeft. “Soms komt er ook iets voorbij dat alle bewoners kennen, behalve ik”, vertelt Joke. “De bewoners die mee willen doen gaan in een groepje bij elkaar zitten en dan komen de leukste verhalen voorbij. Zo kwam ook het onderwerp 'zand strooien binnen in de boerderij' ter sprake. Er werd namelijk wit zand om de eethoek in de goede kamer gestrooid en in die kamer mocht je dan niet komen. Zo hoor je nog eens leuke verhalen van vroeger.”