In gesprek met vrijwilliger Annie Goorts

Annie Goorts is ruim 11 jaar vrijwilliger bij BrabantZorg. Voorheen werkte ze als verzorgende op Simeonshof en tegelijkertijd was ze vrijwilliger bij BrabantZorg Erop uit. Na met vervroegd pensioen te gaan, bleef Annie toch nog als vrijwilliger. Wij spreken Annie over vrijwilligerswerk bij BrabantZorg.

Annie werkt nu als vrijwilliger op locatie Simeonshof, maar ook nog steeds bij BrabantZorg Erop uit. “Ik ben daar naast mijn werk als verzorgende begonnen. Eerst ging ik als zorgmedewerker mee met de reizen en na mijn pensioen als reisleider, begeleider en chauffeur van de rolstoelbus. Laatst zijn we naar Lunteren geweest voor de kerstreis. Er gaan ook veel mensen mee die eenzaam zijn, je ziet dan toch dat ze kennissen maken en vriendschappen sluiten. Dat is enorm mooi om te zien.”

Voorheen werkte Annie bij Simeonshof. Na het krijgen van kinderen is ze gestopt met werken en na 15 jaar weer begonnen. “Eerst als slaapwacht een weekend per maand en langzaam weer opgebouwd tot 60 procent. Ik ben met vervroegd pensioen gegaan toen ik 62 was en tegelijkertijd weer gestart als vrijwilliger. Eerst bij de receptie en het winkeltje, nu werk ik als chauffeur van het Deken van Miert busje en coördineer ik de uitjes van het huis. Dat ligt meer in mijn straatje”, vertelt Annie. “Ik heb daardoor veel contact met bewoners en ze weten je ook steeds beter te vinden voor uitjes. Erg leuk natuurlijk! Sinds een jaar leid ik ook potentiële cliënten rond.”

“Ik hoor bij het interieur, dat zeggen de mensen hier altijd.”

Deken van Miert busje
Annie vertelt, “Het busje is geschonken door de Stichting Deken van Miert, een rotaryclub die elk jaar een gala heeft. Een deel van de opbrengst wordt geschonken aan de stichting Vrienden van AAtrium, Watersteeg en Simeonshof. Daar zijn we erg dankbaar voor. Wat betreft de groep vrijwilligers, hiervoor hebben we een heel gezellig clubje van zeven personen, enorm fijn om zo’n collega vrijwilligers om je heen te hebben.”

“Ik ben ook nog samen met mijn man een jaar of 7 vrijwilliger geweest bij BrabantZorg Erop uit, helaas is hij overleden. Hij was chauffeur en ik reisleider. Dat was ontzettend leuk om samen te doen.”

“Als de mensen genieten dan geniet je zelf ook.“

Ons Annie
“Wanneer ik zie dat mensen moeite hebben om ergens mee te komen of alleen maar in de kamer blijven zitten, dan haal ik ze wel naar voren”, lacht Annie. “‘Daar komt ons Annie weer aan’ zeggen de bewoners dan. Ik vind het vrijwilligerswerk ook zo leuk omdat je de mensen echt hun plezier kan gunnen, buiten de zorg is het voor hen vaak moeilijk om ergens te komen. Als je dan die invulling kunt geven aan de kwaliteit van het leven en je dat kan verbeteren, is dat in mijn ogen heel zinvol. De voldoening die het geeft is echt heel bijzonder.”

“Elke dag zo fijn mogelijk neem ik ook altijd mee tijdens de rondleidingen. Clubjes waar ze bij zijn aangesloten toen ze nog thuis woonden, kunnen ze gewoon doorzetten dankzij de zorg die ze krijgen”, vertelt Annie.

“Ik ga altijd met een lach op mijn gezicht naar huis, anders zou het ook heel zwaar zijn. Ik kan het zelf plannen en daar haal ik ook veel plezier uit.”

Prins carnaval
Ook in het Erpse verzorgingshuis slaan ze carnaval niet over. “Wanneer het carnaval is, regel ik alles mee voor de Prins Carnaval. Van de kleding, het opvangen van de familie tot de toespraak. Er was een jongere bewoner die zich niet helemaal thuis voelde en hij is prins carnaval geworden. Daar fleurde hij echt van op. Na afloop heb ik nog een fotoboek gemaakt als aandenken.”

“Iets wat mij ook altijd bij is gebleven is een man met dementie met een zus in Limburg die lijdt aan dementie. Zij zagen elkaar ook nooit meer. Samen met de verzorgenden van zijn zus hebben we kunnen regelen dat ze elkaar hebben ontmoet bij de Bernardushoeve. Dat was echt een onvergetelijk mooi moment.”