Week van de continentie | In gesprek met Continentieverpleegkundige Sanne Gennesen

Sanne Gennesen werkt sinds 2,5 jaar als Continentieverpleegkundige bij BrabantZorg. Ze is in de corona periode gestart. “Het was in het begin best even lastig omdat er zoveel beperkingen waren, zoals de mondkapjes en er mocht bijvoorbeeld geen scholing gegeven worden.” Nu zit ze helemaal op haar plek in de regio Den Bosch/Bommelerwaard.

Kennis overdragen

Voorheen werkte Sanne als verpleegkundige in het ziekenhuis en daarna bij een revalidatiecentrum. Bij het revalidatiecentrum was de vraag uitgezet wie de opleiding tot Continentieverpleegkundige wilde volgen. “Ik ben het type dat altijd wil blijven leren en ik had twee jaar geen opleiding gevolgd, dus ik vond het wel weer tijd worden”, lacht Sanne.

“Mensen denken dat er vaak geen hulp voor ze is, maar er is wel degelijk hulp. Het blijft toch een beetje een taboe om over te praten. Maak het bespreekbaar! Dat is voor ons dan ook het grootste doel van de Week van de continentie”

Sanne legt uit wat ze allemaal doet als Continentieverpleegkundige. “Als Continentieverpleegkundige werk ik intramuraal en extramuraal, dus in de verpleeghuizen en in de thuiszorg in de regio Den Bosch/Bommelerwaard.” Een Specialist Ouderengeneeskunde, huisarts, thuiszorgmedewerkers, verzorgenden en cliënten kunnen allemaal hun vragen stellen aan Sanne.

“Vanuit de vraag kan het heel breed zijn wat ik kan doen. Soms is het alleen advies geven en kijk ik waar de problemen liggen. Bijvoorbeeld een leefstijladvies, eet iemand voldoende vezels, drinkt iemand wel genoeg of wordt er genoeg bewogen. Of ik geef advies over het continentiemateriaal, past dit goed en is het de goede absorptie. Verder lever ik ook nog katheterzorg, hierbij kan je denken aan advies over hoe je een katheter fixeert en ik denk mee over het beleid van bijvoorbeeld de Specialist Ouderengeneeskunde rondom katheterzorg. Daarnaast ben ik ook nog bezig met ontlastingsproblemen. Vanwege de Week van de continentie hebben we nu voor het eerst de poep en plas wijzer. Hier staan voorbeelden op van houdingsadviezen die we mensen kunnen meegeven.”

Een mooi onderdeel van Sanne’s werk is het bed side teaching, waarbij ze samen met de verzorgende aan het bed staat om bijvoorbeeld de katheter na te kijken en of ze iets kunnen zien aan de urineproductie en huidconditie of het incontinentiemateriaal. “Er wordt ook scholing voor de afdeling georganiseerd waar bijvoorbeeld uitleg gegeven wordt over incontinentiemateriaal en kennis gedeeld over bijvoorbeeld het urinewegstelsel. Zo kunnen we onze kennis ook overdragen aan de verzorgenden en bijvoorbeeld nevenschade voorkomen”, vertelt Sanne.

“Je kijkt altijd eerst: hoe komt het en kunnen we proberen om het te voorkomen? Door bijvoorbeeld bekkenbodemtraining, leefstijladviezen of andere plastijden kan incontinentie in sommige gevallen voorkomen worden.”

Incontinentie voorkomen met zorgtechnologie

Er wordt vaak gedacht dat incontinentie hoort bij het ouder worden, maar dat is niet altijd het geval. “Wanneer mensen hier komen wonen, kunnen ze niet altijd de wc vinden. Dat is makkelijk op te lossen door een bordje te plaatsen. Iemand kan dan de wc op tijd vinden en is dan niet meer incontinent”, legt Sanne uit. “Een ander voorbeeld hiervan is een vrouw met een verzwakte bekkenbodemspier. Door bijvoorbeeld bekkenbodemtraining, leefstijladviezen of andere plastijden kan incontinentie voorkomen worden.”

Sinds kort wordt er ook met zorgtechnologie gewerkt door de Continentieverpleegkundigen. Zij maken gebruik van de slimme inco. “We doen een 72-uurs meting waarbij we het plaspatroon in kaart brengen. Hieruit blijkt dan bijvoorbeeld dat iemand incontinent is na het avondeten, terwijl ze voor het eten naar de wc gaan. Dan kan de cliënt na het eten naar de wc worden gebracht en kan er voorkomen worden dat de cliënt incontinent wordt”, vertelt Sanne.

Sanne met haar collega-continentieverpleegkundigen bij BrabantZorg: Chantal Jorissen, Leonie Hermans en Cora de Jong. 

Bijdragen aan kwaliteit van leven

“Wat ik het mooiste aan mijn werk vind", herhaalt Sanne. “Wanneer ik kan bijdragen aan de kwaliteit van iemands leven. Het komt nog wel eens voor dat mensen niet meer naar buiten durven omdat ze incontinent zijn. Dat je een luisterend oor kan bieden en de juiste adviezen over bijvoorbeeld incontinentiemateriaal kan geven, waardoor ze wel weer de deur uit durven. Als ik op een later moment bij ze langs kom of terugbel en ze vertellen dat ze ergens heen zijn geweest en alles is goed gegaan. Ja dan krijg ik toch wel een lach op mijn gezicht. Wat ik ook erg mooi vind, is meedenken over kwaliteitsverbetering met bijvoorbeeld de kwaliteitsverpleegkundige of wanneer ik iets uitleg op een afdeling en ze nemen je adviezen over. Ik vind het zelf ook belangrijk om up-to-date te blijven over alle nieuwtjes op incontinentiegebied en deze kennis te delen binnen de organisatie.”

“Als ik aan het einde van de dag weer mensen blij heb kunnen maken of ik heb mijn kennis kunnen overdragen, dan ga ik met een lach op mijn gezicht naar huis.”

Tijdens de Week van de continentie hopen we vooral dat continentieproblemen bespreekbaar gemaakt kunnen worden”, vertelt Sanne. “Mensen denken dat er vaak geen hulp voor ze is, maar er is wel degelijk hulp. Het blijft toch een beetje een taboe onderwerp om over te praten. Maak het bespreekbaar! Dat is voor ons dan ook het grootste doel van de Week van de continentie”